Parafia św. Józefa Oblubieńca NMP
   w
   Baranowie

Sprawozdanie

Przed ponad rokiem w Kościele polskim rozpoczęliśmy realizację czteroletniego Programu duszpasterskiego (2013 -2017), którego hasłem są słowa „Przez Chrystusa, z Chrystusem, w Chrystusie. Przez wiarę i chrzest do świadectwa”.

Podejmując treści duszpasterskie związane z Chrystusem pragniemy przygotować się na 1050. Rocznicę Chrztu Polski, kształtując w sobie autentyczna duchowość chrzcielną. Chcemy, by wspomnienie historycznego wydarzenia o fundamentalnym znaczeniu dla chrześcijaństwa i państwowości na naszej ziemi, jakim było przyjęcie chrztu przez naszych pierwszych władców, stało się impulsem do odnowienia i umocnienia naszej wiary.

Praca duszpasterska przez lata realizacji Programu skupia się wokół następujących tematów:

- 2013/2014 – „Wierzę w Syna Bożego”,

- 2014/2015 – „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”,

- 2015/2016 – „Nowe Życie w Chrystusie”,

- 2016/2017 – „Idźcie i głoście”.

Dynamika Programu prowadzi nas przez doświadczenie wiary, nawrócenie oraz chrzest ku postawie apostolstwa. Jest to również droga, którą kroczy większość współczesnych ruchów odnowy Kościoła. Ich celem staje się doprowadzenie dorosłego chrześcijanina do odnowienia przemierza chrzcielnego, a co za tym idzie do odkrycia godności i zadań, które się z tym wiążą. I dlatego nie przypadkowo prowadzone są katechezy dla rodziców dzieci przygotowujących się do pierwszej spowiedzi i Komunii św. oraz dla rodziców i chrzestnych przed ochrzczeniem dziecka, jak również cykl trzyletniego przygotowania do przyjęcia sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej. To wszystko po to, aby nie tylko permanentnie dojrzewać w wierze, ale też ewangelizować w środowisku, w którym żyjemy.

Liczba mieszkańców naszej parafii powoli, ale systematycznie wzrasta i obok nowych mieszkańców wierzących i praktykujących, wprowadzają się wierzący – niepraktykujący lub niewierzący, czy innego wyznania. Jeśli rok temu mówiłem o ilości mieszkańców, których odwiedziłem z racji kolędy: 2 398 osób (uwzględniając tych, którzy przyjmują lub przyjęliby, ale wypadki losowe im nie pozwoliły), to w tym roku liczba wynosi: 2 420 osób. Liczba mieszkańców Baranowa: 1467, a Chyb: 953. Trudno mi powiedzieć o rzeczywistej liczbie mieszkańców Baranowo i Chyb, ale na pewno jest większa. Przeliczając to na rodziny przyjmujące, to: 832, a nieprzyjmujące 162 (w Chybach przyjęło 309 rodzin, nie przyjęło 78, a w Baranowie przyjęło 523 rodzin, nie przyjęło 84). Zdecydowana większość rodzin przyjęła kolędę. W tym miejscu dziękuję rodzinom, które przyjęły, chętnie rozmawiały i dzieliły się swoimi radościami jak i troskami, dziękuję także tym, którzy z powodu kolędy np. zrezygnowali z treningu, zwolnili się z pracy itp.

Jeśli wspomniałem o rodzinach, to zdecydowana większość to są związki małżeński sakramentalne: 556, małżeństw cywilnych: 43, a konkubinatów: 50. Niestety 4 małżeństwa się rozwiodły. Kościół nie przypadkowo, jak zawsze pochyla się z troską nad rodziną i jest żywo zainteresowany duszpasterstwem rodzin, szczególnie dzisiaj w dobie globalnego ataku na tradycyjną rodzinę, gdzie kobieta i mężczyzna otwarci na życie gwarantują, współpracując z Stwórcą, prawidłowe, pełne i piękne kształtowanie dziecka. W ten sposób realizują dar Pana Boga otrzymany na początku stworzenia.

Papież Franciszek w czasie katechez na temat rodziny, na audiencjach środowych powiedział m.in. streszczając: „W tych dniach liturgia Kościoła stawia nam przed oczyma obraz Maryi Dziewicy, Świętej Bożej Rodzicielki. Miejsce matki w rodzinie jest szczególne. Każdy człowiek zawdzięcza swoje życie matce i niemal zawsze zawdzięcza jej także wiele ze

swojego dalszego życia, ze swej formacji ludzkiej i duchowej. Jednakże to znaczenie matki w społeczeństwie, choć podkreślane z symbolicznego punktu widzenia, często nie jest doceniane. Zdarza się to również we wspólnocie chrześcijańskiej. A przecież w centrum życia Kościoła znajduje się Matka Jezusa. Być może matki, gotowe poświęcić tak wiele dla swoich dzieci i dla innych, powinny znajdować większy posłuch. Może potrzebują większego zrozumienia i wsparcia dla ich codziennych zmagań i starań. Matki są najsilniejszym antidotum na rozprzestrzenianie się egoistycznego indywidualizmu. Matki „dzielą się” od chwili, kiedy goszczą dziecko, aby je wydać na świat, żeby wzrastało. To one są świadkami piękna życia. One potrafią zawsze, nawet w najgorszych chwilach, dawać świadectwo czułości, poświęcenia, siły moralnej. Matki często przekazują także najgłębszy sens praktyk religijnych: w pierwszych modlitwach, w pierwszych gestach pobożności, jakich uczy się dziecko, wpisana jest w życie człowieka wartość wiary. Bez matek nie tylko nie byłoby nowych wiernych, ale wiara straciłaby wiele ze swojego głębokiego i prostego ciepła…

Drogie matki, dziękuję, dziękuję za to, czym jesteście w rodzinie i za to, co dajecie Kościołowi i światu”.

Ojciec Święty, kontynuując temat rodziny, poczynił refleksję na temat osoby ojca w rodzinie, wskazał na pozytywne aspekty jego roli i znaczenie obecności. Wiele mówi o tym Pismo Święte. Księga Przysłów podkreśla, że w kształtowaniu charakteru dzieci, w przekazywaniu im tego, co naprawdę w życiu się liczy, rola ojca jest niezastąpiona. On sam, jako pierwszy musi przejść próbę życia, zdobyć mądrość serca, nauczyć się panowania nad uczuciami, by móc później zaszczepić w duszy dziecka zdolność do rozsądnego i prawego rozumienia rzeczywistości, roztropnego działania, mówienia, osądzania. Postawę ojca powinna cechować głęboka miłość, wewnętrzna dyscyplina, stanowczość. Konieczne jest by ojciec był obecny w rodzinie, by był blisko swej małżonki, dzieląc z nią radości i smutki, trudy i nadzieje. Powinien być blisko dzieci, towarzysząc im nieustannie w ich rozwoju. Wzorem dla każdego Ojca jest Bóg. Tylko On, jak powie Pan Jezus jest naprawdę Dobrym Ojcem. Obrazuje to przypowieść „O synu marnotrawnym”. Dzięki niej możemy lepiej zrozumieć właściwą relację ojca do syna, do dziecka. Dobry ojciec to ten, który potrafi oczekiwać, przebaczać, korygować bez poniżania, który potrafi chronić dziecko nie szczędząc siebie. Kościół z całym zaangażowaniem stara się wspierać taką obecność ojców w rodzinach, zachęcając, by byli oni dla nowych pokoleń stróżami wiary, jej przekazicielami i obrońcami ewangelicznych wartości.

Wspólnoty parafialne obok życia sakramentalnego proponują angażowanie się małżonków i ich dzieciom w mniejsze wspólnoty przy parafialne, aby zachować godność dziecka Bożego. W naszej wspólnocie obok Żywego Różańca, Stowarzyszenia Apostolstwa Dobrej Śmierci, można zaangażować się w refleksję biblijną na spotkaniach Kręgu Biblijnego lub „Spotkaniach pogłębiających więź z Bogiem”. Jeśli ktoś potrzebuję realizacji na rzecz osób potrzebujących można to realizować w parafialnym zespole Caritas.

W pierwszy roku realizacji Programu podjęliśmy trud rekolekcji ewangelizacyjnych, po nich zawiązała się grupa modlitewna, szkoda, że jej istnienie było tak krótkie…

Nie mniej ważnym elementem budującym wspólnotę jest życie sakramentalne parafii:

Sakrament chrztu w minionym roku przyjęło 33 dzieci (15 – było z poza parafii), a w 2013 - 47 dzieci.

W minionym roku po raz pierwszy w pełni uczestniczyło w Eucharystii (I Komunia św.) – 42 dzieci, a w roku 2013 - 2 dzieci; rodzicom przypominam o trosce, aby ich pociechy były uczone żywego uczestniczenia w coniedzielnych Mszach Św. i częstej spowiedzi św. (raz w miesiącu) oraz w nabożeństwach para liturgicznych proponowanych przez Kościół w różnych okresach liturgicznych.

Sakrament bierzmowania, po trzech latach przygotowań w minionym roku przyjęło 35 młodych, a w roku 2013 - 30 młodych ludzi. Obecnie - trzecie klasy kontynuowały nowy program, jak było 2 lata temu, częściej były spotkania w pierwszym półroczu, zakończone

wyjazdowym udziałem w rekolekcjach. W najbliższy poniedziałek odbędą się 1 obowiązkowe spotkania z kandydatem i jednym rodzicem - przygotowujące już bezpośrednio do przyjęcia sakramentu bierzmowania, którego naszej młodzieży udzieli bp Damian Bryl 18 marca b.r. Ale, dla młodych mamy propozycję kontynuację nieobowiązkowych spotkań modlitewnych w środy o godz. 18:30, co dwa tygodnie.

Sakramentu małżeństwa - przyjęło 11 par, a w roku 2013 - 8.

W minionym roku odeszło do Pana 16 osób, a w roku 2013 - 18 osób.

Także pomocą w budowaniu wspólnoty parafialnej są Rady: Duszpasterska i Ekonomiczna Ich członkom dziękuje za owocną pomoc.

Parafię budują też grupy duszpasterskie, takie jak: Duszpasterstwo Młodych, Służba Liturgiczna, Schola Dziecięco -młodzieżowa.

Musimy te grupy ilościowo powiększyć, rozbudować z Waszą pomocą duszpasterstwo dzieci, a także na prośbę dekretu powizytacyjnego założyć Akcję Katolika dla dorosłych i młodzieży.

Co przed nami z ważniejszych spraw duchowych najbliższych i dalszych:

- okres wielkopostny: zachęcam do działu w nabożeństwach pasyjnych,

- można uczestniczyć w kursie „Uczniowie z Emaus” – pomaga poznać Pismo św., w dniach 13 -15 marca - szczegóły na plakacie,

- przyjecie sakramentu bierzmowania przez naszą młodzież – 18 marca, godz. 18:00,

- odpust parafialny ku czci św. Józefa, Oblubieńca NMP – 19 marca, godz. 18:30 – to ważne wydarzenie dla naszej wspólnoty, modlić się będziemy za wszystkie rodziny naszej parafii,

- Droga Krzyżowa, w tym roku ulicami Chyb, zachęcam do aktywnego uczestnictwa, a chętnych do czytania rozważań proszę o kontakt ze mną,

- rekolekcje pomagające głębiej przeżywać Eucharystię – przed uroczystością Bożego Ciała,

- peregrynacja obrazu św. Józefa z sanktuarium diecezjalnego Ojców Karmelitów z Poznania w dzień 18. rocznicy poświęcenia kościoła, a więc 27 września,

Rozpocznę od uposażenia proboszcza, bo w mediach są przekłamania: wynagrodzenie duszpasterza to kwota powstająca z ofiar składanych z okazji zamawiania Mszy Św. i jak już kiedyś tłumaczyłem, księdzu przysługuje jedna ofiara ze Mszy Św. dziennie, bez względu na ilość Mszy Św., które odprawi – nadwyżki jest zobowiązany wpłacić do kasy Kurii Metropolitalnej. Każdy duchowny płaci ZUS i podatek dochodowy od ilości mieszkańców danej parafii w Urzędzie Skarbowym, także wewnętrznie płaci na potrzeby księży emerytów. Ofiary składane z okazji chrztu, ślubu, pogrzebu przeznaczone są na utrzymanie domu parafialnego.

Pieniądze ze składek niedzielnych i świątecznych oraz indywidualne wpłaty na konto bankowe oraz ofiary kolędowe - to główne finanse naszej parafii.

I z tego trzeba gospodarować żeby: parafia normalnie funkcjonowała, a wiec cała oprawa liturgiczna, funkcjonowanie biura parafialnego, wynagrodzenie pracowników (w tym także należne składki ZUS), opłaty za energię, gaz, remonty i inwestycję.

Dzięki Waszym ofiarą na tacę, wpłatą na konto parafialne saldo na zakończenie roku wg księgi finansowej wynosiło: przychody – 256 721,57 zł., a rozchody – 225 953,18 zł. Ofiary kolędowe zasiliły konto bankowe parafii – za co składam podziękowanie, uwzględniając trudną sytuacje w kraju. Ofiary te przeznaczone są na zapłacenie zmiany instalacji grzewczej kościoła parafialnego.

Dzięki dobrowolnym ofiarą należącym do Wspólnoty Żywego Różańca: zakupione i założone został płytki wejściowe przed bocznym wejściem do kościoła od ul. Pogodnej oraz zakupione i zakupione nowe okna w parafialnej zakrystii.

Z kolei dzięki rodzicom dzieci komunijnych i jednej rodzinie z Chyb kościół parafialny wzbogacił się w nowe lichtarze i krzyż ołtarzowy oraz zostały odnowione: stojak przy sedilii i pulpit mszalny.

Możemy tez cieszyć się obecnością figurki św. Judy Tadeusza – dzięki rodzinie z Baranowa, a innej rodzinie z Chyb za zakup specjalnej skarbonki pod figurkę i jej zamontowanie.

Cieszy nas wymalowany parafialny kościół, ta radość jest spotęgowana, bo została wykonana darmowo przez parafian, także gdy chodzi o farmy i cały sprzęt potrzebny do malowania wysokościowego.

Przy okazji malowania nasi młodzi elektrycy zmienili instalację oświetlającą zewnętrznie parafialny kościół i wymieniliśmy wszystkie lampy na ledowe – też dzięki darowiźnie rodzin z Baranowa.

Już cieszymy się nowym ogrzewaniem parafialnego kościoła – jak zostaną sfinalizowane wszystkie pracę poinformuję o kosztach.

Z rzeczy, które trzeba co jakiś czas zmieniać, bo się po prostu psują, to zakupiłem nowy wzmacniacz, mikrofony, 2 mikrofonowe stojaki

Plany na przyszłość:

- chcielibyśmy zakończyć wnętrze dzwonnicy,

- sprawdzić dach kościoła parafialnego,

- odnowić ławki w kościele parafialnym,

- w kościele chybskim: złożyć wniosek do Urzędu Miasta Poznania o fundusze na renowację zabytkowego tryptyku, zaktualizować wpis w księgach wieczystych kościoła chybkiego, a także pomyśleć o jego renowacji zewnętrznej i wewnętrznej.

Papież Franciszek w Adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium wzywa cały Kościół do duszpasterskiego nawrócenia. To wołanie papież przypomina orędzie Matki Bożej z Fatimy i faktu trwania Wielkiej Nowenny Fatimskiej przed 100. rocznicą objawień przypadających w 2017 roku. Franciszkowi chodzi o ewangeliczne otwarcie Kościoła, by nie zatrzymywać się tylko na tym, co robiliśmy dotychczas, ale i poszukiwać nowych dróg dotarcia do ludzi żyjących na marginesie Kościoła czy zupełnie poza Nim. Papież wzywa do nawrócenia osobistego, które jest podstawowe, ale także do nawrócenia całych wspólnot.

Powrót